สทร. เข้าร่วมจัดแสดงผลงานวิจัยต้นแบบกำแพงกันเสียงจากโฟมยางธรรรมชาติ สำหรับระบบราง
เมื่อวันที่ 17-19 มิถุนายน 2568 สถาบันวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีระบบราง (องค์การมหาชน) หรือ สทร. ได้เข้าร่วมจัดแสดงต้นแบบกำแพงกันเสียงจากโฟมยางธรรรมชาติ สำหรับระบบราง ในงานประชุมเชิงวิชาการด้านวิศวกรรมระบบราง (ช่างทางรถไฟ) ประจำปี 2568 ณ สำนักงานสนามโครงการก่อสร้างทางรถไฟ สายเด่นชัย-เชียงราย-เชียงของ จ.เชียงราย จัดโดยการรถไฟแห่งประเทศไทย โดยได้รับความสนใจจากผู้เข้าร่วมงานทั้งภาครัฐและภาคเอกชนเป็นอย่างดี
.
ประเทศไทยกำลังก้าวเข้าสู่ยุคทองของการพัฒนาระบบราง ด้วยโครงการขยายโครงข่ายรถไฟทั่วประเทศ ทั้งรถไฟทางคู่ รถไฟฟ้าในเมือง และรถไฟความเร็วสูง ซึ่งสะท้อนถึงวิสัยทัศน์ของรัฐบาลในการสร้างระบบขนส่งสาธารณะที่ทันสมัย สะดวก ปลอดภัย และยั่งยืน อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางความก้าวหน้าเหล่านี้ ปัญหาที่ตามมาอย่างเลี่ยงไม่ได้คือ “มลภาวะทางเสียง” จากการเดินรถไฟ ไม่ว่าจะเป็นเสียงจากการเบรก การเร่งเครื่อง ล้อเสียดสีกับราง หรือระบบปรับอากาศ ซึ่งส่งผลกระทบทั้งต่อสุขภาพกาย สุขภาพจิต การนอนหลับ และคุณภาพชีวิตของประชาชนที่อยู่อาศัยในพื้นที่ใกล้แนวทางรถไฟ จึงเป็นอีกหนึ่งโจทย์สำคัญที่ต้องพิจารณาควบคู่กับการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานระบบรางในระยะยาว
.
การพัฒนามาตรฐานกำแพงกันเสียงชนิดดูดซัพเสียงที่มีองค์ประกอบจากแผ่นโฟมยางธรรมชาติ ถือเป็นอีกหนึ่งแนวทางสำคัญในการวิจัยและพัฒนาระบบรางของประเทศ โดยมุ่งเน้นการใช้วัสดุภายในประเทศมาทดแทนการนำเข้า ซึ่งนอกจากจะช่วยส่งเสริมการขับเคลื่อนเศรษฐกิจและการพัฒนาอุตสาหกรรมในประเทศแล้ว ยังช่วยลดมลภาวะทางเสียงจากการเดินรถไฟ เพิ่มประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อม และยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชนที่อาศัยอยู่ใกล้แนวเส้นทางรถไฟได้อย่างยั่งยืนในระยะยาว นอกจากนี้ กำแพงกันเสียงจากโฟมยางธรรมชาติยังผ่านการทดสอบสมบัติเชิงกลและสมบัติเชิงเสียง ตามมาตรฐาน สทร. CT-2001-2568 มาตรฐานกำแพงกันเสียงชนิดดูดกลืนเสียงที่มีองค์ประกอบของแผ่นวัสดุดูดกลืนเสียงจากโฟมยางธรรมชาติสำหรับระบบราง
.
สทร. ยังได้เข้าร่วมการศึกษาดูงานอุโมงค์แม่กา ซึ่งเป็นอุโมงค์ในโครงการรถไฟทางคู่ สายเด่นชัย-เชียงราย-เชียงของ สัญญา 3 ต.แม่กา อ.เมือง จ.พะเยา ซึ่งการศึกษาดูงานครั้งนี้จะเป็นส่วนหนึ่งในการจัดทำมาตรฐานงานอุโมงค์สำหรับระบบรางต่อไป
Follow me!
การประมาณการความต้องการบุคลากรสำหรับระบบรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนระยะ 15 ปี ประเทศไทยได้กำหนดนโยบายการพัฒนาขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศ ซึ่งมีโครงสร้างพื้นฐานด้านคมนาคมและระบบโลจิสติกส์เป็นส่วนหนึ่งของฐานในการขับเคลื่อนการพัฒนา โดยเฉพาะระบบการขนส่งทางรางทั้งในด้านการขนส่งสินค้าและการขนส่งผู้โดยสาร และได้นำไปสู่การวางแผนขยายเส้นทางของระบบรางของประเทศ ทั้งในระบบการขนส่งทางไกล ซึ่งเป็นระบบโครงข่ายที่กระจายอยู่ทั่วประเทศ และระบบขนส่งรถไฟฟ้าในเมืองและรถไฟฟ้าระหว่างเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งระบบไฟฟ้าขนส่งมวลชนในเมือง เนื่องด้วยประเทศไทยกำลังดำเนินการพัฒนาระบบขนส่งมวลชนทางรางประเภทรถไฟฟ้า และในบางเส้นทางนั้นมีแนวโน้มที่กำลังจะเปิดให้บริการในระยะเวลาอันใกล้สทร. ในฐานะหน่วยงานที่มีพันธกิจตามกฎหมายในการดำเนินการส่งเสริมและสนับสนุนการพัฒนาบุคลากรระบบรางของประเทศ จึงได้ดำเนินการศึกษาและพัฒนาการประมาณการความต้องการบุคลากรสำหรับระบบรถไฟฟ้าขนส่งมวลชน ระยะ 15 ปี เพื่อส่งเสริมการผลิตและพัฒนาบุคลากรระบบรางในประเทศ รวมถึงเพื่อเป็นกรอบแนวทางในการขับเคลื่อนการผลิตและพัฒนาบุคลากรระบบรางให้กับภาคผู้กำหนดนโยบาย ภาคผู้เดินรถ/ผู้ประกอบการ และภาคการศึกษาและฝึกอบรม รวมถึงประชาชนทั่วไปที่สนใจด้วย จากการศึกษาและรวบรวมข้อมูลแนวปฏิบัติทั้งในประเทศ และต่างประเทศ พบว่า กลุ่มงานและตำแหน่งงานที่เป็นส่วนหลักพื้นฐานในการบริหารจัดการเดินรถหนึ่งเส้นทางที่สำคัญ คือ ฝ่ายงานบริหารจัดการเดินรถ ซึ่งเป็นกลุ่มงานที่ต้องมีความรู้และประสบการณ์ด้านความปลอดภัยและด้านเทคนิค เพื่อให้สามารถบริการได้อย่างมีมาตรฐาน สะดวกสบาย ตรงต่อเวลา และปลอดภัยแก่ผู้รับบริการ รายงานการศึกษานี้ จึงมุ่งเน้นศึกษาและประมาณการความต้องการบุคลากรในฝ่ายงานบริหารจัดการเดินรถเป็นสำคัญ ซึ่งประกอบด้วย 3 กลุ่มงานหลัก ได้แก่
ด้วยกลุ่มงานวิจัยและพัฒนามาตรฐานและการทดสอบ สถาบันวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีระบบราง (องค์การมหาชน) (สทร..) มีพันธกิจในการพัฒนามาตรฐานระบบการทดสอบและดำเนินการทดสอบด้านระบบราง ซึ่งทาง บริษัท เวสท์โคสท์ เอ็นจิเนียริ่ง จำกัด (WCE) บริษัทในเครือสหวิริยาสตีลอินดัสตรี จำกัด (SSI) ได้เป็นพันธมิตรและทำบันทึกตกลงความร่วมมือ (MOU) ระหว่าง สทร. กับ WCE เรื่อง การส่งเสริมสนับสนุนการยกระดับขีดความสามารถในการแข่งขันของอุตสาหกรรมระบบรางของประเทศ” โดยทาง WCE ได้เชิญให้ สทร. เข้าร่วมสังเกตการณ์การทดสอบ Static Test และ Running Test ของรถโบกี้บรรทุกตู้สินค้า (บทต ตามมาตรฐานวิธีการทดสอบการรถไฟแห่งประเทศไทย โดยดำเนินการระหว่างวันที่ 8 11 พฤษภาคม 2566 ณ บริษัท เวสโคสท์ เอ็นจิเนียริ่ง จำกัด และสถานีรถไฟนาผักขวง จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
เอกสารฉบับนี้ จัดทาขึ้น เพื่อศึกษาแนวทางการผลักดันและส่งเสริมการผลิตชิ้นส่วนอะไหล่และผลิตภัณฑ์ด้านอุตสาหกรรมการขนส่งทางรางให้เกิดขึ้นในประเทศ ตามการพัฒนาห่วงโซ่อุปทาน (Supply Chain) เพื่อให้เกิด Local Content ที่ยั่งยืน สอดคล้องกับแผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี ควบคู่กับแผนยุทธศาสตร์คมนาคม ซึ่งทาง สทร. ได้เล็งเห็นความสาคัญการสนับสนุนการสร้างอุตสาหกรรมการผลิตชิ้นส่วนระบบรางในประเทศ เพื่อสนับสนุนนโยบาย Thai First ผ่านแผนงานบูรณาการความร่วมมือ เพื่อยกระดับคุณภาพบริการและการผลิตให้เทียบเท่ามาตรฐานสากล
สถาบันวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีระบบราง (องค์การมหาชน) เล็งเห็นถึงความจำเป็นเร่งด่วน โดยได้ดำเนินการลงพื้นที่เพื่อทำการตรวจวัดค่ามลพิษทางอากาศ ณ บริเวณ ชานชาลา สถานีกลางกรุงเทพอภิวัฒน์ โดยใช้เทคนิควิธีการวัดและเครื่องมือที่ได้มาตรฐานสากล และมีระบบ คุณภาพเป็นไปตามมาตรฐาน ISO/IEC 17025 แต่อย่างไรก็ดี ผลการตรวจวัดดังกล่าว ไม่สามารถแปรผลและ ใช้งานได้ทันที จำเป็นต้องถูกวิเคราะห์อย่างละเอียด เพื่อให้สามารถแก้ปัญหาได้อย่างถูกต้องตรงประเด็น อัน จะช่วยให้การกำหนดแนวทางแก้ไขปัญหาสามารถดำเนินการได้อย่างเป็นรูปธรรม อีกทั้งยังช่วยลดค่าใช้จ่ายใน ดำเนินการปรับปรุง และป้องกันปัญหาดังกล่าวด้วย
ทางสถาบันวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีระบบราง (องค์การมหาชน) เล็งเห็นถึงความจําเป็นเรื่องด่วนในการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น จึงได้เรื่องดําเนินการลงพื้นที่เพ่ือทําการตรวจวัดค่า มลพิษทางด้านเสียงรบกวน ณ บริเวณชานชาลา สถานีกลางกรุงเทพอภิวัฒน์ โดยใช้เทคนิควิธีการวัดและ เครื่องมือที่ได้มาตรฐานสากล และมีระบบคุณภาพเป็นไปตามมาตรฐาน ISO/IEC 17025 แต่อย่างไรก็ดี ผลการตรวจวัดดังกล่าว ไม่สามารถแปรผลและใช้งานได้ทันที จําเป็นต้องถูกวิเคราะห์อย่างละเอียด เพื่อให้ สามารถแก้ปัญหาได้อย่างถูกต้องตรงประเด็น อันจะช่วยให้การกําหนดแนวทางแก้ไขปัญหาสามารถดําเนินการ ได้อย่างเป็นรูปธรรม อีกทั้งยังช่วยลดค่าใช้จ่ายในดําเนินการปรับปรุง และป้องกันปัญหาดังกล่าวด้วย
การดำเนินโครงการขนส่งทางรางด้านต่างๆ ไม่ว่าด้านออกแบบ การกำหนดคุณลักษณะเฉพาะของชิ้นส่วนอุปกรณ์ การติดตั้ง การทดสอบ การซ่อมบำรุง และการเดินรถ จำเป็นต้องปฏิบัติหรืออ้างอิงให้เป็นไปตามมาตรฐานระบบรางที่เป็นสากลหรือเป็นที่ยอมรับ แต่ปัจจุบัน พบว่า การกำหนดมาตรฐานระบบรางในประเทศไทยยังมีข้อจำกัด
สทร. HSR-CT-(4001-4006):2567
รายงานแผนพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานทางคุณภาพด้านระบบรางของประเทศ(NQI)